Świecie pożegnało Wojtka Faziego Radtke. Podczas ostatniej drogi nie zabrakło muzyki [ZDJĘCIA]

Tłum ludzi odprowadzały zmarłego muzyka na miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza. Został pożegnany zgodnie ze swoim wyobrażeniem, o którym mówił w swobodnych rozmowach z przyjaciółmi...

Śmierć nadeszła znienacka, o świcie, we wtorek (7 czerwca). Prawdopodobnie we śnie. Fazi przewlekle chorował. Dbał o siebie, plany podporządkowywał terminom dializ, pilnował diet. Był w artystycznym "pędzie". W dniu śmierci był zaangażowany w kilka projektów muzycznych z kilkoma zespołami. Wcześniej grał w kilkudziesięciu stałych i okazjonalnych grupach z regionu (głównie ze Świecia). Był muzykiem uniwersalnym. W ostatnim plebiscycie „Żyj Kulturą” internauci z gminy Świecie zagłosowali m.in. na jego projekt filmów dokumentalnych pt. „Świeckie festiwale”. Wcześniej z przyjaciółmi - muzykami ze Świecia i Torunia, zrealizował wymyślony przez siebie projekt muzyczny. Efektem była płyta „Zatrzymać w czasie". 7 czerwca wiadomość o jego śmierci na moment zatrzymała czas wielu osobom.

Dziś (10 czerwca) o godz. 10 w kościele Niepokalanego Poczęcia N.M.P najbliższa rodzina, znajomi i przyjaciele artysty pożegnali go. Po zakończeniu uroczystości w Klasztorku, żałobnicy przemieścili się na parking cmentarza przy ul. Sienkiewicza.

Stamtąd urna z prochami została odprowadzona na miejsce wiecznego spoczynku przy dźwiękach autorskich kompozycji instrumentalnych zmarłego. Zebrani nad grobem wysłuchali fragmentu utworu „Pudło po gitarze" z repertuaru Zydeco Flow, z którym zmarły przez kilka lat koncertował i nagrywał. Przejmujące dźwięki solówki nagranej przez Wojtka i tekst piosenki mocno poruszyły zebranych, którzy już nie skrywali wzruszenia.

To otworzyło świecką część uroczystości pogrzebowych. - Te odbyły się zgodnie z tym, co Wojtek mówił w zdawkowych, z pozoru niewinnych rozmowach z przyjaciółmi m.in na temat swojego odejścia. Chcieliśmy, aby ucieszył się tym, jak go pożegnaliśmy - mówi Katarzyna Radke-Michalewska, siostra zmarłego, która w imieniu rodziny pierwsza zabrała głos otwierając wspominanie brata. Kolejni opowiadający o swoich przygodach i kontaktach z Fazim to: przyjaciele i znajomi, przeważnie muzycy, koledzy ze szkół, drużyny pubqizowej, której Fazi dowodził. Byli obecni też ludzie związani z władzami i kulturą miasta... Wspomnienia pełne osobistych refleksji, ale i zabawnych anegdot o zmarłym przeplatały akustyczne wykonania kilku utworów wykonanych przez Marcina "Yacha" Jaskulskiego przy akompaniamencie kilku gitarzystów i perkusjonalistów. Jedną z nich była „You've Got To Hide Your Love Away” autorstwa Beatlesów, tak ukochanych przez zmarłego. Inny utwór Blackbird z repertuaruThe Beatles, pięknie zaśpiewał Tobiasz Staniszewski, przy gitarowym akompaniamencie syna Maksa, odtworzonym z zapisu cyfrowego. Rodzina i przyjaciele zaprosili na dalszą część wspomnień o Fazim do Klubokawiarni Kultura na godz. 16. 

O godz 16 w Klubokawiarni Kultura zgromadziło się sporo ludzi, którzy przyszli powspominać zmarłego. Pojawiła się w komplecie najbliższa rodzina Faziego. Na klubowym ekranie prezentowane były zebrane naprędce z wielu prywatnych kolekcji fotografie utrwalające Wojciecha i Jego obecność jak się okazuje w wielu środowiskach. Głośne komentarze i żywe reakcje zebranych sprawiły, że atmosfera była taka, jaką sobie zdaniem przyjaciół życzyłby Fazi. Krążący po sali mikrofon sprowokował wielu obecnych do zabrania głosu, snucia opowieści, anegdot i wspomnień. Były łzy wzruszenia, refleksyjne wspominki często i gromki śmiech, bo przecież Fazi słynął z kapitalnego poczucia humoru. Momenty pomiędzy oglądaniem zdjęć wypełniała muzyka zespołów z którymi Wojtek nagrywał i którą współtworzył (PG PROJECT, Zydeco Flow, The Dead Ego i z jego płyty "Zatrzymać w czasie").  

zdjęcia: Łukasz Szolginia